قوه قضائیه با مافیای کاغذ برخورد کند
سالها نامگذارى هفته صنعت چاپ در شهريورماه با روزهاى تقلاى خانواد هها براى آماده سازى فرزندان در آغاز سال تحصيلى ومهرماه تداعى خوشايندى محسوب میشد. در حالى كه طى چندسال گذشته، بنابر دلايلى همانند ركود بازار، گرانى مواد اوليه، نبود حمايتهاى كافى و… خاطره لذت اين همزمانى در ذهن بسيارى از فعالان صنعت چاپ میرود كه رنگ ببازد.
فشارهاى مضاعف بر شانه های كارگران
گفته میشود حدود 100 هزار نفر در صنعت چاپ فعال هستند كه كارگران بخش عمد هاى از اين جمعيت را شامل میشوند.
ابوالفضل عليان نژاد، مدیرعامل ژورگراف با تأكيد برمشكلات اين صنعت، اظهار میكند: درحال حاضر هيچ حمايتى از فعالان صنعت چاپ از جمله كارگران وجود ندارد. مشكلات اين حرفه هم كه كم نيست؛ از گرانى مواد اوليه تا بی اعتمادى در بازار چنانكه همه به دنبال معاملات نقدى هستند. به اين ترتيب شرايط براى تداوم فعاليت چاپخانه ها چندان مطلوب نيست. وقتى مجموع هاى دچار مشكل میشود، بيشترين آسيب را گروه هاى ضعيف متحمل میشوند. در حوزه صنعت چاپ هم با اولين فشار و مشكلى همه تنگناها متوجه كارگران خواهد بود. كارفرما و سرما یه دار هم ناگزير است براى بقاى خود نيروهاى كارگرى را تعديل كند. چنانكه يكسرى كارگر را خرداد تعديل كرديم و يكسرى را هم بايد در هفته هاى آينده تعديل كنيم. به اين ترتيب به طور معمول با تنگناهاى موجود به طبقه كارگر بيشتر فشار می آيد. افرادى كه سرمايه جزيى دارند نيز فشار كمترى متحمل می شوند و گروه هايى كه سرمايه هاى هنگفتى دارند، حداقل فشارها را تجربه می كنند.
وى ادامه می دهد: الكل را بشكه اى 450 هزار تومان می خريديم، امروز بابت آن سه ميليون و 200 هزار تومان پرداخت می كنيم. كاغذ را سال گذشته در اوج گرانى كيلويى 4000 تومان می خريديم، حال كيلويى 12 هزار تومان تهيه می كنيم. همچنين براى چهار لاستيك سيلندر ماشين چاپ كه 150 هزار تومان می پرداختيم، حال بايد يك ميليون و 200 هزار تومان بپردازيم. زمانى چاپخانه ما 24 ساعته كار می كرد و دو شيفت نيرو داشت، اما در حال حاضر يك شيفت هم كامل كار نمی كند. نيروهاى شاغل هم معترض هستند و ناچارند براى درآمد كافى در آژانس يا پيك موتورى مشغول شوند؛ البته اگر در شهر كارى پيدا كنند.
بازار چاپ در تسخير نورچشمی ها و بی تجربه ها
بنابر شواهد هيچ صنف و تشكلى براى حمايت از كارگران حوزه صنعت چاپ وجود ندارد و بيشتر تشكل ها موظف به حمايت از منافع كارفرمايان هستند.
عليان نژاد كه نسبت به عملكرد همين تشكل ها در حمايت از فعالان صنعت چاپ انتقاد دارد، تصريح می كند: تشكل هاى اين صنف براى افرادى كارمى كنند كه سودى عايدشان شود. در بازار تهران و در خيابان ظهيرالاسلام كه بورس كاغذ است، چند تاجر واقعى كاغذ وجود دارد؟ وقتى به اتحاديه براى طرح مشكل گرانى كاغذ می رويم، می شنويم 2000 مجوز واردات كاغذ براى نورچشمی ها صادر شده است.
به نظرم زمانى فعاليت تشكل ها اثرگذار است كه عملكردش در راستاى منافع مردم باشد؛ نه به سود گرو ههاى سرمايه دار. وى با بيان راهكارهايى براى حل معضلات صنعت چاپ می گويد: اگر هركس تنها در حوزه تخصص و كارآيى خودش فعاليت كرده و به منافع همين عرصه اكتفا كند، بسيارى از چالش هاى جامعه حل خواهد شد. اين درحالى است كه امروزه شاهديم افراد با بررسى ناقص بازار سرمايه هاى خود را به سوى عرصه هاى غيرمرتبط كه درآن تخصصى ندارند، سوق می دهند. در واقع بسيارى از افراد جامعه به دنبال اين هستند كه با ورود به عرصه هاى متعدد 1000 تومان سرمايه خود را با كوتا هترين زمان به 2000 تومان افزايش دهند در حالى كه نمی دانند با اين رويه چه لطمه اى به حوز ههاى ديگر وارد می كنند.
