صنعت چاپ قربانی سوء مدیریت

صنعت چاپ را مادر بسیاری از صنایع می دانند، صنعت چاپ است که به اجناس و کالاها هویت می بخشد، بنابراین به جرئت میتوان گفت برای جلوگیری از اخلال در سیستم چاپ و توزیع باید بیش از گذشته یار و یاور و حامی این صنعت بود. چراکه نفس این صنعت دارد به شماره می افتد و هر روز خبرهای تازه اما تلخ و مملو از بی مهری از جریا نها و کج اندیش یها به گوش می رسد. اینکه به طور مثال برای وارد کردن مرکب مجوز صادر نمی شود و مدیری اذعان میکند که دلیل آن این است که در داخل کشور مرکب فلان شرکت تولید می شود. حال آنکه او خود می داند که مرکب تولید داخل قابلیت چاپ روی کاغذ گلاسه را ندارد و مرکب تولید داخل پاسخگوی مصرف این حجم از کار چاپ نیست.
کاغذ حال و روز خوبی ندارد؛ چه در بخش تولید و چه در بخش عرضه. این مشکلات در ما ههای اخیر بیشتر هم شده و پُررنگتر از گذشته، جلوه میکند؛ توقف فعالیّت برخی از خطوط تولید در کارخانه های کاغذ کشور، دشوار شدن ثبت سفارش برای واردات کاغذ، عدم ترخیص بارهای کاغذ خریداری شده در برخی گمرکات کشور به دلیل تخصیص نیافتن ارز وعده داده شده ازسوی بانک مرکزی و…، همه و همه به نگرانی ها درباره کمبود و افزایش قیمت این محصول راهبردی، عرضه چاپ و نشر و مطبوعات در بازار، دامن زده است. زمانی دیگر انبارها پلمب به بهانه استفاده از کاغذ چسب دار داخلی می شوند. اگر نماینده شرکت دلش بخواهد و مشتر یهای خودش را حمایت کرد و در آخر اگر کاغذ چسبداری باقی ماند آن هم فقط پنج بند؛ یعنی 1000 ورق، ورقی 1840 می فروشد چهار تا مغازه آن طر فتر همان کاغذ را 2400 می فروشند.

مدیر نباید تنها ژست مدیریت بگیرد و چارچنگولی میز را بچسبد و حقوق بیخودی بگیرد. هنوز یادمان نرفته چه خونها ریخته شد و چه خون د لها خوردیم تا شخص لایق را بر سر کار قرار دهیم. اواخر فروردین ماه امسال، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از قرار گرفتن کاغذ در فهرست کالاهای اساسی چون موادغذایی و دارویی، با موافقت هیئت دولت خبر داد و عنوان کرد که این کالا هم از این پس، از تفاوت ارزی که دولت تامین م یکند، برخوردار خواهد بود. چند روز بعد اما یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی که عضو کمیته کنترل بحران کاغذ در مجلس نیز هست، از آنچه عدم تحقق وعده وزیر فرهنگ خواند، انتقاد و اذعان کرد که متأسفانه براساس گزارش رئیس سازمان برنامه و بودجه درخصوص کالاهای اساسی، کاغذ جزو فهرست کالاهای اساسی قرار نم یگیرد. سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی باز هم در حیاط دولت به دلیل مشکلاتی که برای تأمین ارز موردنیاز کاغذ به وجود آمده است، مورد پرسش خبرنگاران قرار گرفت که با این وجود، آقای صالحی این مسئله را رد کرد و گفت: درحال حاضر ما با همان قیمت ٤٢٠٠ تومان مصوب، کاغذها را خریداری م یکنیم؛ درواقع ما برای تأمین ارز خرید کاغذ مشکلی نداریم، اما در توزیع آن مشکلاتی وجود دارد به دلیل جلوگیری از این مشکل یک گروه تشکیل می شود مبنی بر اینکه میزان مصرف کاغذ اختصاص یافته به حوزه را جامعه عمل بپوشانند.

این گروه شامل نمایندگانی از وزارت ارشاد، وزارت صنعت و معدن است و حالا باید نقش اصلی این مجموعه که بیشترین مصرف کاغذ را دارند و سکاندار اصلی هدایت و مصرف کاغذ و سایر ملزومات چاپ است، نمود پیدا کند. جالب اینکه از طرف این کارگروه از اتحادیه چاپخان هدارها خواسته بودند نماینده ای را معرفی کنند، ولی طبق معمول و به دلایل نامعلوم از معرفی نماینده صرف نظر کردند و بسادگی هرچه تمام نتیجه درخواست 2000 تن کاغذ و سایر اقلام مصرفی اعلام شده ازسوی تعاونی های چاپخانه دارها رد می شود. بدیهی است دلیل اصلی این مسئله را باید در نبود نماینده و یا عدم حضور نماینده مطلع این کار جست وجو کرد. براستی چه تعداد از این مدیران را در سطح جامعه میتوان سراغ گرفت؟

آقای مدیر آیا معنای این اقدام در بره های چنین خطرناک که م یتوان آثار هجمه فشارها از خارج مرزها و درون کشور را دید، دامن زدن به اخلال در وضعیت اقتصادی و معیشت چاپخان هدارها، ناشران و عوامل وابسته به آ نها نیست؟